miércoles, 12 de septiembre de 2007
monochrome
no és que em preocupi, però ho veig massa despullat. és una imatge monocromàtica que augmenta la seva mida. creix i sembla no tenir límits, és com un fil que l'estires i enreda un altre, una pregunta que et porta a una altra i a una altra i finalment, cansat de preguntar et calles, pensant que és millor seure i esperar a que tot arribi.
no suelo tener sueños por la calle, ayer sí tuve.
no sé porqué, pero de repente me incorporé en una situación ajena a la que estaba viviendo y en apenas cinco segundos volví, extrañado, al carrer dels oms.
http://www.youtube.com/watch?v=Do_HpqILPLo
bienvenido al mundo contemporáneo.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario